“Kinderen worden lezers op schoot van hun ouders.” – Emilie Buchwald

 

Ik zie haar nog zo binnenkomen, die eerste keer eind mei. Grote zonnebril, kekke sandalen en prachtig golvend haar. Haar zoon stond wat beteuterd naast haar en werd nog net niet over de drempel meegesleurd naar binnen. Het was overduidelijk dat hij niet op eigen initiatief voor mijn praktijkdeur stond…

Eenmaal binnen ontdooide hij gelukkig enigszins. Wat een beker ranja en snaaierij al niet kunnen doen. Maar zijn schichtige blik op mijn boekenkasten deden zijn ongemak duidelijk vermoeden. Toen ik hem vroeg waarmee ik hem zou kunnen helpen, keek hij zijn moeder schaapachtig aan.

Kwartje

Ze stak meteen van wal. Blijkbaar had ik er een kwartje ingegooid, want vervolgens kwam er een waterval aan verwijten en toespelingen richting de school uit haar mond. Want Jop kon niet goed lezen en school deed niet genoeg om hem te helpen.

Ik hoor vaker dat ouders teleurgesteld zijn in de aanpak van school. Door herhaalde faalervaringen van hun kind, zich niet gehoord en gezien voelen en de stagnerende ontwikkeling, maakt dat ouders de situatie soms niet meer helder kunnen zien. Dat begrijp ik, maar aan een verhaal zitten altijd twee kanten…

Wat doe jij?

Dus toen ik de moeder van Jop vervolgens vroeg wat ze zelf had ondernomen om Jop te ondersteunen bij het leesproces, viel ze even stil. Daarna antwoordde ze: “Jop “leest” zelf in bed, dat moet van school. Maar dat doet hij dus niet.”

“Lees je Jop nog voor?” vroeg ik. “Voorlezen?” riep ze verontwaardigd. “Hij moet nu toch zelf kunnen lezen?”

Spiegel

“Ja, voorlezen,” zei ik. “Jop moet weer kunnen ervaren hoe leuk lezen is. Als jij hem namelijk de meest fantastische boeken voor gaat lezen, leert Jop weer genieten van een verhaal, kan hij zich erin verliezen, herkennen, erom lachen, huilen of wegdromen. We gaan terug naar de basis! De rest komt daarna vanzelf. Want kinderen worden lezers op schoot van hun ouders.”

Ik keek zijdelings naar Jop en zag de twinkeling in z’n ogen en zijn blik langs alle boekenruggen gaan.

En zijn moeder? Die was met stomheid geslagen, maar wist diep van binnen heel goed wat haar te doen stond.

Hoe vaak lees jij jouw kind nog voor?

Vind jij het lastig om jouw kind te ondersteunen bij het leesproces? Ik help je graag!

Meld je aan voor de online workshop “Als lezen niet vanzelf gaat – de kracht van leesplezier!”